ประวัติประเทศไทย
ประเทศไทยมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน มีความต่อเนื่องและทับซ้อนกันระหว่างอาณาจักรโบราณมากมาย เช่น ทวารวดี ศรีวิชัย ละโว้ กัมพูชา เป็นต้น ซึ่งปรากฏชัดในอาณาจักรสุโขทัยตั้งแต่ปี พ.ศ. 2524 อาณาจักรล้านนาตอนเหนือจนเสื่อมอำนาจในต้นพุทธศตวรรษที่ 19 แล้ว ความเจริญรุ่งเรืองปรากฏขึ้นในอาณาจักรทางใต้ของกรุงศรีอยุธยาโดยมีอาณาเขตไม่ชัดเจน เมื่อสูญเสียกรุงศรีอยุธยาเป็นครั้งที่สองในปี พ.ศ. 2310 พระเจ้าตากสินทรงย้ายไปกรุงธนบุรี
https://i.ytimg.com/vi/x6Z0EykYFfE/maxresdefault.jpg
ประวัติความเป็นมาของประเทศไทย
ประเทศไทยภายหลังการสิ้นอำนาจและการก่อตั้งกรุงรัตนโกสินทร์ในปี พ.ศ. 2325 ราชอาณาจักรสยามก็เริ่มรวมเป็นหนึ่ง ดินแดนบางส่วนของอาณาจักรล้านช้างถูกผนวกเข้าด้วยกัน เมื่อในสมัยรัชกาลที่ 5 ได้ผนวกอาณาเขตของเชียงใหม่ หรือตอนล่างของอาณาจักรล้านนา (ส่วนบนอยู่ในเขตเชียงตุง) เป็นการรวมดินแดนใหญ่ครั้งสุดท้าย เมื่อวันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2475 ระบอบการปกครองได้เปลี่ยนเป็นระบอบประชาธิปไตย แต่ต้องรอ 41 ปีก่อนการเลือกตั้งนายกรัฐมนตรี ครั้งแรกเกิดขึ้นในปี 2516 หลังจากเหตุการณ์ 14 ตุลาคม หลังจากนั้นมีกิจกรรมเพื่อประชาธิปไตยอีกสองเหตุการณ์ คือเหตุการณ์ 6 ตุลาคมและเดือนพฤษภาคม และล่าสุดเหตุการณ์รัฐประหารอีกครั้งหนึ่งเกิดขึ้นในปี 2549
ที่ดินแดนที่ประเทศไทยตั้งอยู่ในปัจจุบัน เป็นสถานที่ที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานและมีความสำคัญอย่างต่อเนื่อง จากหลักฐานต่างๆ ที่ค้นพบ ปรากฏว่าเคยเป็นสถานที่อาศัยของมนุษย์ย้อนหลังไปหนึ่งหมื่นปี เนื่องจากเครื่องหนังมนุษย์โบราณอาศัยอยู่ในถ้ำและมีการอพยพของผู้คนอย่างค่อยเป็นค่อยไป ประกอบด้วยยุคหินเก่าอายุ 10,000 ปี และยุคหินกลางอายุระหว่าง 10,000-5,000 ปี จึงเป็นดินแดนที่มีอารยธรรมโบราณที่ ไม่น้อยไปกว่าอารยธรรมอื่นๆ ของโลก
http://i.ytimg.com/vi/iZYme2lV8FI/hqdefault.jpg
เมื่อเวลาผ่านไป ประเทศไทย มีอารยธรรมต่าง ๆ ก่อตัวเป็นภูมิภาคหรือรัฐ มีวิวัฒนาการมาในชีวิตจนสามารถสร้างวัฒนธรรมที่เป็นของตนเองได้ มีแร่ธาตุและทรัพยากรมากมาย โดยเฉพาะทองและเงิน จึงเรียกโดยทั่วไปว่าแผ่นดินสุวรรณภูมิ หรือดินแดนแห่งทองคำที่ประกอบด้วยภูมิภาคเล็กและใหญ่กระจัดกระจายไปทั่ว เช่น แคว้นทวารวดี โดยมีศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่นครปฐมหรืออู่ทอง ศรีวิชัยมีศูนย์การปกครองอยู่ที่ไชยาลพบุรีหรือละโว้ มีศูนย์กลางการบริหารอยู่ที่เมืองละโว้ เป็นต้น ต่อมาได้มีการพัฒนาเป็นรัฐเช่นรัฐล้านนาในภาคเหนือ สุโขทัยในลุ่มแม่น้ำยมและรัฐในลุ่มน้ำเจ้าพระยาคืออโยธยาและละโว้ซึ่งมีอำนาจมากขึ้นเรื่อย ๆ จนสามารถรวมรัฐอื่น ๆ ในภูมิภาคที่เรียกว่าอาณาจักรอยุธยาซึ่งมีการเติบโตสูงสุด ตั้งแต่ 417 ปี ครองราชย์ 33 พระองค์ และเมื่ออาณาจักรนี้สูญเสียเอกราชจึงย้ายไปตั้งกรุงธนบุรีเป็นเมืองหลวงใหม่ แล้วจึงย้ายราชธานีไปอยู่ในกรุงรัตนโกสินทร์ จวบจนปัจจุบัน มีพระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรีปกครองมาจนถึงรัชกาลที่ 9 และสามารถดำรงเอกราชได้ตลอดมา รวมทั้งเป็นที่รู้จักในฐานะประเทศเดียวในภูมิภาคนี้ที่ไม่ตกเป็นอาณานิคมของประเทศตะวันตกที่เรียกชื่อประเทศนั้นว่า เพราะเมื่อก่อนแนวคิดเรื่องรัฐชาติยังไม่ปรากฏชัด จึงเรียกชื่อเมืองตามชื่อภาค เช่น สุโขทัย อยุธยา และเรียกชาวเมืองว่า สยาม บาง ไทย จนกระทั่งเมื่อไทยต้องเผชิญกับจักรวรรดินิยมในรัชกาลที่ 5 พระองค์จึงทรงพยายาม เปลี่ยนโฉมประเทศไทยให้ดูทันสมัยยิ่งขึ้น และเริ่มใช้ชื่อประเทศเป็นอาณาจักรสยามอย่างเป็นทางการ จนกระทั่งรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงครามเปลี่ยนชื่อเป็นไทยเมื่อวันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2482
อ่านบทความที่น่าสนใจ เที่ยวไปทั่ว
